Meditaties 1. Johannes 15: 1 – 7
Een Amerikaanse psycholoog heeft een sociaal experiment gedaan met behulp van het spelletje – Monopoly. Hij verdeelde zijn proefkonijnen in ‘rijk’ en ‘arm’. De rijke monopoly -spelers kregen bij aanvang van het spel meer geld dan hun ‘arme’ tegenstanders, mochten gooien met twee dobbelstenen in plaats van met één zoal s de anderen, en kregen elke keer als ze langs ‘start’ kwamen ook nog eens twee keer zoveel geld.
Vervolgens observeerde de psycholoog het gedrag van zowel de armen als de rijken. In plaats van dat de bevoordeelde spelers lieten blijken zich bewust te zijn dat het spel op deze manier oneerlijk was, aten ze luidruchtiger van de zoutjes die op tafel stonden, tikten ze harder met de pionnen op het speelbord en deden sommigen van hen laatdunkend tegen tegenspelers. Hun narcistische gedrag toonde iets wat tijden het spel langzaam in hun onderbewuste was gekropen: het idee dat ze recht hadden op hun succes en dat het aan henzelf te danken was dat ze aan de winnende hand waren.
Meditaties 2. 1 Korintiërs 1: 10 -13a.
Ik las onlangs over een zoon en zijn moeder. `Zij kreeg een beroerte, raakte half verlamd en verloor haar spraak. Ze kwam in een verpleeghuis. Ze kon niet bewegen, ze kon niet praten, ze begreep niet wat mensen zeiden omdat ze geen Nederlands sprak en analfabeet was…Ik, (de zoon dus) was boos op Allah. Dat is ook gewoon mijn aardse nuchterheid. Ik begreep niet waarom Hij uitgerekend mijn moeder, die zo puur en devoot haar leven had gewijd aan deze Schepper, zo hard moest treffen. Mijn moeder was helemaal niet boos. Ze geloofde stellig : alles wat op de wereld gebeurt , is de wil van Allah. Ook haar ziekte
In het verpleeghuis was een kapel, met een groot Jezusbeeld aan het kruis. Ik wilde zo graag dat mama weer beter werd.. .Ik liep naar binnen. ’U bent de zoon van God, ik ben de zoon van Zouliga. We zijn allebei zonen en we hebben allebei onze moeder lief….Kunt u mijn moeder genezing brengen? Nee heb je – ja kun je krijgen…het gaf me troost. Intellectuelen doen daar vaak spotten over ,hé. Geloof is dom, een sprookje. Maar onderschat nooit hoeveel kracht en energie mensen kunnen putten uit het niet-rationele. Vooral in tijden van wanhoop. ..Ik ben mijn moeder in een ander licht gaan zien. Ik dacht altijd : wat zielig, wat een beperkt leventje heeft mama toch. Geluk was in mijn ogen synoniem aan zelfontplooiing, schoonheidsbeleving, reizen. Een misverstand denk ik nu… ze was een gever in een wereld die vooral nemers kent.
over trouw en eenheid gesproken. Meditatie 3. Openbaring 7:9-12
Ik las ergens; lijden hoort bij het leven hoort, maar dat dit niet meer van deze tijd is, want wij willen het leuk en gezellig hebben toch?… Iemand vertelde: Mijn godsbeeld viel in duigen en ik wist niet wat ik ervoor in de plaats kreeg, wie of wat er nog was…..Uiteindelijk ben ik ermee gestopt met de kerk. Maar het Godsbesef raakte ik nooit kwijt……Na het overlijden van mijn vader stond ik over de wieg van mijn zoon gebogen en besefte: Ik kon altijd terugvallen op mijn vader, maar nu sta ik er alleen voor. Maar er zit ergens een dieper grond onder mijn bestaan. Hoe diep ik ook val, ik kom altijd ergens terecht. Dat is een kernervaring in veel religies… Toch, ik blijf gehecht aan de taal van mijn jeugd. Het Christendom is voor mij meer dan een kwestie van taal en cultuur …En ik koester genade en hospitality, gastvrijheid. Dat doet dan inbreuk op je veilige leventje. Daarop is een voortdurend appel om die hospitality, gastvrijheid ook aan anderen te verlenen, en zo een wereld creëren waarin zij zich ook thuis voelen.
Mooi hoe hij dat allemaal vertelde – en zo krijgen de woorden uit het boek Openbaring: Amen, lof, majesteit en wijsheid, dank er en macht en kracht, kome onze God toe, tot in eeuwigheid – een nieuwe lading.