Profeten – denken veel -mensen zeggen iets over de toekomst, maar dat doen ze niet .
Profeten zeggen in naam van God dat het heden niet deugt. Mensen van nu zeggen ze moeten veranderen omwille van een mooiere toekomst. Dat doen alle profeten, en allemaal kiezen ze partij. Zij blijven nooit aan de kant staan of in het veilige midden. Ze kiezen partij en altijd voor de zwakkeren. En al die profeten stuiten op tegenstand.
Wanneer ze zich geroepen voelen om op te treden, zijn ze daar niet blij mee. Ze doen het liever niet. Ze durven het nauwelijks en de bijbel vertelt dat ze zich bijna altijd onbekwaam voelen. Maar de bijbel vertelt ons ook dat God een hogere dunk van hen heeft dan zijzelf of hun omgeving. God schat mensen bijna altijd hoger in dan ze zichzelf zien.
Jeremia is geen uitzondering. Hij zegt – net als Mozes en vele anderen – : Ach Heer , ik kan niet spreken, ik ben veel te jong. Hij voelt zich onbekwaam. Maar toch maakt God hem tot profeet . En dus moet hij de afgoderij, de corruptie, de leugens bestrijden , en de roddels van het volk ontzenuwen. Het heden saneren omwille van de toekomst. En zoals alle profeten voor en na hem, stuit hij op tegenstand.
Paus Franciscus heeft heel vaak kritiek op conservatieve gelovigen die in zijn ogen hun hart gesloten houden voor het vernieuwende van de Geest, of blijven hangen in dingen van het verleden. Zulke kritiek kan hard klinken maar het verschilt niet zoveel van de woorden van de profeten. Ook Jezus loopt ertegenaan. Men zou het woord conservatief gemakkelijk kunnen vervangen door halsstarrig.
En dan past het bij de houding van veel Schriftgeleerden en Farizeeën, maar ook bij de bewoners van Nazareth. Wat is er aan de hand dat de mensen aan de ene kant erkennen dat Jezus woorden “vol van genade” spreekt, zoals ze ook met eigen ogen konden zien dat in hun midden een bijzonder gezin leefde. En toch kunnen ze niet geloven dat degene die ze aanzien voor de zoon van Jozef vol van Gods geest zou kunnen spreken.
Wij mensen van de 21ste eeuw mogen ons best afvragen wat ons geloof eigenlijk voorstelt. De kerk bereidt zich voor op een synode over de kerk van de toekomst.
Een kerk die luistert naar wat de Geest ons zeggen wil. Maar willen we dat wel? Wij vinden al onze kerkelijke gewoontes vaak wel best. God vraagt van ieder van ons openheid voor het avontuur van leerling zijn, met Jezus op weg gaan. Op weg gaan naar het Rijk Gods , dat niet per se gevonden wordt in de kerk zoals die altijd geweest is. Velen haken af bij het idee dat dingen anders zouden kunnen gaan. Laten we ons hart openen deze zondag voor de woorden vol van genade , voor de persoon van Jezus. Niet denken dat we hem wel kennen , maar elke dag opnieuw openstaan voor wat de Geest van ons vraagt . Luisteren met ons hart. Alleen wie durft te veranderen en met Jezus op weg gaat, vindt schatten van het hemels Rijk .
Het is niet de gewoonte om een gedicht voor te lezen op zondag vanaf deze plek maar ik doe het nu voor deze ene keer. Het is een gedicht van Marinus van den Berg.
Elke dag is een uitnodiging
Om goed te zijn voor jezelf,
Om jezelf op te bouwen
Elke dag is een uitnodiging om jezelf te oefenen
In waardering voor dit leven,
In waardering voor je kunnen.
Elke dag is een uitnodiging om je te verwonderen
Over zoveel goeds in anderen,
Over zoveel verlangen naar liefde.
Elke dag is een uitnodiging
Om tijd te nemen voor zorg,
Om aandachtig te leven.
Elke dag is een uitnodiging
Om intenser te leven dan nodig is,
Om meer te horen dan gisteren.
Elke dag is een uitnodiging
Om elkaar te bemoedigen,
Om te bouwen aan een wereld van liefde.
Elke dag is een uitnodiging
Om zin te geven aan dit leven.
Wie op de uitnodiging ingaat zal steeds meer van het leven houden, ook al weet je dat je zult sterven.
Wie zich laat uitnodigen leert over grenzen heen zien.
Amen.